Mensen met chronisch hartfalen of COPD moeten normaal gesproken elke twee maanden naar de specialist. Maar als in Ziekenhuis Gelderse Vallei de proef met thuismonitoring slaagt, hoeft dat veel minder vaak. Dat zal ook kosten besparen.
In Ziekenhuis Gelderse Vallei (Ede) kijken ze al jaren naar de waarde van e-health. Dat is het verlenen van zorg met digitale hulpmiddelen. Ook Menzis wil de zorg slimmer organiseren en heeft veel ervaring met thuismonitoring. Wat de effecten hiervan zijn? We weten dat mensen die meer regie hebben over hun eigen gezondheid, betere kwaliteit van leven hebben en minder zorg nodig hebben. Angelique Groot, projectleider e-health van het Edese ziekenhuis: “Ook wij geloven in gezondheidswinst door thuismonitoring, want je krijgt meer data, dus beter inzicht. En hoe eerder je ingrijpt, hoe kleiner de kans op gezondheidsschade. E-health maakt het ook makkelijker de vinger aan de pols te houden. Daarom is er nu een proef met patiënten met COPD en patiënten met chronisch hartfalen. Zij komen in het begin minimaal één keer naar het ziekenhuis voor een onderzoek van hart of longen. De verdere begeleiding doen we op afstand, via e-mail of beeldbellen. Tenzij er complicaties zijn, dan vragen we patiënten alsnog naar het ziekenhuis te komen.”
Betere kwaliteit van leven
Er zijn zestig patiënten die aan de proef meedoen. De mensen met chronisch hartfalen meten meerdere keren per week hun bloeddruk, hartslag en gewicht. De mensen met COPD vullen een keer per week online een vragenlijst in. Komen er afwijking naar voren? Dan wordt contact opgenomen met de patiënt. Samen wordt gekeken wat de oorzaak kan zijn. Leefstijl, medicatie of het vochtige weer misschien? Angelique: “Inmiddels is al wel duidelijk dat die aanpak werkt. Mensen zijn sneller ingesteld op de medicatie, krijgen dus sneller de juiste dosering, waardoor hun kwaliteit van leven verbetert. En omdat mensen zélf meten, hebben ze meer zicht op de zaken die hun gezondheid beïnvloeden. We zien dat de meesten snel wennen aan thuismonitoring. Corona zal daar zeker aan hebben bijgedragen. Ook de patiënten vinden dat het bespreken van hun waardes prima kan met beeldbellen. Zij hoeven daarvoor dus niet naar het ziekenhuis, en dat is – vanwege de vaak minder goede conditie van mensen met COPD of chronisch hartfalen – een uitkomst.”
Minder druk op het ziekenhuis
De proef is tweeledig. Dertig patiënten worden gevolgd door de specialist in Ziekenhuis Gelderse Vallei. Dertig andere patiënten worden gevolgd door Medisch Service Centrum NAAST (Varsseveld). Angelique: “Zo kijken we of we een deel van de zorg kunnen uitbesteden aan externe partners. De patiënt kan 24/7 bellen met de verpleegkundige van NAAST, bijvoorbeeld bij benauwdheid. En de verpleegkundige kan altijd overleggen met de specialist in het ziekenhuis. De eerste resultaten van dit uitbesteden zijn positief. We doen dit ook omdat de komende jaren de vraag naar zorg voor chronische ziekten fors zal toenemen. Het uitbesteden van zorg aan externe zorgpartners via e-health kan de druk op ons ziekenhuis verlichten. Zo blijft onze capaciteit beschikbaar voor acute zorg. Als de proef slaagt, gaan we onderzoeken welke doelgroepen nog meer geschikt zijn voor thuismonitoring en hoe we dit met zorgpartners gaan organiseren.”
|
‘Ik ben graag betrokken bij m’n eigen gezondheid’
“Elke ochtend weeg ik me en meet ik mijn bloeddruk en hartslag. Dat doe ik met apparaten die via bluetooth zijn verbonden aan een tablet – die zijn bij mij thuis neergezet. Zo komen de meetgegevens automatisch bij de verpleegkundige van NAAST. Ik sta dus dagelijks onder controle, dat geeft een veilig gevoel. Als de gegevens afwijken van wat voor mij ‘normaal’ is, dan belt ze me. Dat deed ze ook toen ik flink was afgevallen na een ziekenhuisopname. Dan keken we samen waarom ik zo afviel – ‘eet u wel genoeg?’ – en wat ik eraan kon doen. De verpleegkundige kan altijd even bellen met het ziekenhuis in Ede, om te overleggen met mijn cardioloog. Ik mag dat zelf ook.”
“Prettig is dat ik minder vaak naar het ziekenhuis hoef. Het telefoongesprek met de verpleegkundige – soms ook via beeldbellen – doe ik dus gewoon thuis, waar ik al mijn meetgegevens bij de hand heb. Ik heb nu alle tijd om vragen te stellen en aantekeningen te maken. Zo blijf ik actief bezig met m’n eigen gezondheid. M’n hartfalen wordt langzaam maar zeker erger – zo gaat dat nu eenmaal. Maar door m’n ziekte goed te controleren, hoop ik nog een tijdje mee te gaan.”
Christel Kleter-Kingma (79)
Patiënt met chronisch hartfalen
Wageningen
|