De oogzorg in het Noorden staat onder druk. De wachttijden zijn lang en nemen steeds meer toe. Dit komt doordat er steeds meer vraag is naar oogzorg door de toenemende vergrijzing. Ook is er een tekort aan oogartsen. Huisarts Bart Arntzen uit Appingedam ziet dit probleem en kwam op een nieuw idee om de wachttijden in de oogheelkunde terug te dringen.
Dit idee bedacht Arntzen zelf in zijn huisartsenpraktijk in Gezondheidscentrum Overdiep Appingedam. Samen met Menzis zette hij een proef op met een oogheelkundig spreekuur.
Het idee: zelf behandelen
“In onze praktijk komen veel mensen met oogklachten”, legt Arntzen uit. “Deze patiënten worden dan doorverwezen naar het ziekenhuis, waar een enorme wachtlijst is.” Arntzen wilde daarom een aantal van deze oogklachten zelf behandelen en besloot zich te specialiseren in de oogheelkunde. Zijn idee bleek een succes: hij behandelde zo’n 120 mensen zelf in zijn praktijk. Patiënten die niet op de wachtlijst van het ziekenhuis kwamen.
| 64-jarige patiënt: “Ik ben geweldig blij dat oogheelkunde nu dicht bij huis kan. Ik hoef niet ver te reizen.” |
Speciaal oogheelkundig spreekuur
Arntzen behandelt niet alleen zijn eigen patiënten; ook collega-huisartsen en opticiens in de buurt verwijzen patiënten naar zijn praktijk. “Tijdens mijn oogheelkundig spreekuur beoordeel ik de klachten van deze patiënten. Ik maak dan de keuze om in mijn praktijk te behandelen of ze door te verwijzen naar het Ommelander Ziekenhuis Groningen (OZG) in Scheemda of een ander ziekenhuis in de regio.”
Tijdens een proef van anderhalf jaar, die Arnzten samen met Menzis opzette, zag Arntzen 201 patiënten in zijn praktijk met oogklachten. Daarvan behandelde Arntzen 60 procent zelf. De rest verwees hij door naar het OZG.
Voordelen
Deze manier van werken heeft een aantal voordelen. Omdat patiënten met oogklachten niet worden doorgestuurd naar het ziekenhuis, worden ze sneller geholpen. Ook neemt de druk op de wachtijden van het ziekenhuis af.
En doordat Arntzen de meeste patiënten in zijn praktijk helpt, hoeft de patiënt niet naar het ziekenhuis. Door behandeling in eigen praktijk betaalt de patiënt de kosten niet vanuit het eigen risico. Ziekenhuiskosten gaan namelijk wel van je eigen risico af.
Ook bespaart het op andere kosten. “Een voorbeeld hiervan is dat elke patiënt met oogklachten in het ziekenhuis druppels krijgt om de pupillen wijder te maken voor onderzoek. Hierdoor mogen ze niet zelf rijden. Er wordt dan meestal een taxi geregeld om de patiënten weer naar huis te rijden.”
Zorg in de buurt
Bovendien krijgen de patiënten zorg in de buurt. Een 64-jarige patiënt prijst daarom het nieuwe idee van Arntzen: “Ik ben geweldig blij dat oogheelkunde nu dicht bij huis kan. Ik hoef niet ver te reizen.”
En hoe nu verder?
De vraag is nu of het project ook ergens anders kan worden uitgevoerd. “Dit kan zeker”, zegt Arntzen. “De huisarts moet dan wel een opleiding volgen voor een bijzondere bekwaamheid in oogheelkunde. Ik hoop dat dit gebeurt; zo’n huisarts is een aanwinst voor elke zorggroep”, aldus Arntzen. “Maar huisartsen moeten wel bereid zijn om patiënten naar elkaar te verwijzen. Voor de toekomst zou het mooi zijn als dit idee in de regio verder wordt ontwikkeld. Hierbij zou de huisarts ook nauw kunnen samenwerken met optometristen”, besluit Arntzen.
Dit idee werkt Menzis in 2019 verder uit samen met huisartsen, oogartsen en optometristen.